Ik hoor niet anders om me heen dan dat ik in het heden, in het nu, moet leven. En dat probeer ik ook. Sterker nog, dat lukt me best goed! Maar dat betekent voor mij ook dat ik moet genieten van de mooie momenten. En dat kan niet vaak genoeg.
Iedere dag kijk ik naar mijn kinderen. Vol trots zie ik twee tieners die ieder hun eigen pad aan het ontdekken zijn. Vol liefde denk ik aan de mooie dingen die ze nog gaan meemaken. En vol met dankbaarheid en warmte denk ik terug aan alles wat we tot nu toe samen hebben meegemaakt. Wat een reis was het, is het en wordt het!
Mijn ouders hebben vroeger, en nou praat ik over heel wat jaren geleden, het “boek van ikke” voor me gemaakt. Kennelijk zaten zij bij de Rabobank die al sinds de jaren ’60 dat boek aan jonge ouders gaven. Of ze hadden speciaal een Rabo-rekening genomen om dat boek te pakken te krijgen, dat kan natuurlijk ook. Maar o wat ben ik ze dankbaar voor dit geschenk.
Ik kan iedereen adviseren om de vruchten des levens te plukken, maar … er ook een aantal in te plakken, op te schrijven en voor “eeuwig” vast te leggen. Voor jezelf, omdat ze helaas maar 1 keer klein zijn. En voor je kids, omdat de verhalen van papa en mama nou eenmaal veel meer gaan leven als je er een herinneringsboek naast kunt leggen.
